Przyjęcie chrześcijaństwa stanowiło ważny etap w stabilizacji państwa polskiego.
Chrzest w 966 r. przyjmuje Mieszko I i jego najbliższe otoczenie. Chrystianizacja społeczeństwa trwała przez kilka wieków. Pierwszym biskupem polskim został w 968 r. Jordan rezydujący w Poznaniu.
W czasach kryzysu monarchii wczesnopiastowskiej zdarzały się sytuacje, że ludność porzucała wiarę chrześcijańską i powracała do wiary swoich przodków.
Znaczenie chrztu było ogromne. Polska jako państwo chrześcijańskie zostało zaliczone do społeczności chrześcijańskiej, a jej władca był traktowany na równi z innymi książętami.
Kościół wniósł do Polski wzory organizacji, które wzmocniły młode państwo, znajomość pisma i form kancelaryjnych. Wzmocniła się pozycja Mieszka I, który uzyskał zaszczytny tytuł „przyjaciela cesarskiego”.
